Czy sport pomaga w walce z insulinoopornością?

Nie brakuje osób, które coraz częściej spotkają się z tym terminem. Warto wiedzieć, że insulinooporność to nie to samo, co cukrzyca. Jeśli jednak będzie bagatelizowana, to może się w nią przerodzić.

Osoby z tą dolegliwością posiadają tkanki organizmu, które są mało wrażliwe na insulinę. Ten hormon można porównać do sygnału, który zawiadamia, że do organizmu trafił pokarm. Jeśli sygnał nie jest odbierany, to organizm nie przyjmuje pozostających we krwi składników odżywczych. Powoduje to między innymi zwiększenie stężenia glukozy. Organizm produkuje natomiast coraz większej insuliny. Prowadzi to do kolejnego zwiększenia odporności tkanek. Można powiedzieć, że jest to mechanizm przypominający błędne koło...

Powody powstawania

Początkowo do powstawania tej dolegliwości przyczyniały się czynniki genetyczne. Szczególnie u kobiet insulinooporność nierzadko występuje wraz z PCOS, czyli zespołem policystycznych jajników. Warto jednak podkreślić, że ta dolegliwość przede wszystkim powstaje w wyniku złego trybu życia.

Dieta

Przed rozpoczęciem ćwiczeń warto dokładnie zbadać i ocenić poziom odporności na hormon oraz stan glukozy we krwi. Pamiętaj, aby każdą zmianę rozpocząć od diety. W jadłospisie musi być zapewniony wysoki poziom potasu, a także właściwa ilość kilokalorii. Najbardziej istotne jest to, aby zapobiegać skokom cukru we krwi.

Nierzadko konieczne są także medykamenty. Jeśli danej osobie dodatkowo dolega PCOS, to trzeba skonsultować się z ginekologiem-endokrynologiem. Przede wszystkim warto wyeliminować żywność przetworzoną i cukry proste.

Ruch

Każdy powinien zadbać o codzienną aktywność fizyczną. Warto wiedzieć, że na początek nie trzeba nawet kupować specjalistycznego sprzętu. Zamiast komunikacji miejskiej można podróżować do pracy rowerem, zamiast poruszać się windą można wybrać schody itp. Tylko pół godziny takiej aktywności daje bardzo pozytywne efekty. Dobrym przyrządem jest także krokomierz. Każdego dnia warto zrobić 10000 kroków - taka wartości zapobiega bowiem insulinooporności.

Podczas ćwiczeń trzeba zapobiegać skokom glukozy we krwi. Nie zalecane są zatem zajęcia na czczo czy długotrwała aktywność fizyczna, w czasie której osoba trenująca osiąga powyżej 80–85 proc. tętna maksymalnego.

Na początek warto zdecydować się na spokojnie wprowadzenie do treningu. Można wybrać pływanie, jazdę rowerem zwykłym lub stacjonarnym, orbitrek czy spacer z kijkami itp. Od 45 minut do godziny takiej aktywności każdego kolejnego dnia nie tylko zapobiega insulinooporności, ale także między innymi nadprogramowym kilogramom.

Powolna, ale systematyczna zmiana nawyków będzie powodowała uwrażliwienie tkanek na insulinę. Pozwoli to na wykonywanie ćwiczeń, które wzmacniają siłę. Chodzi między innymi o treningi w ramach kalisteniki czy zajęcia wykonywane na siłowni. Regularnie można podnosić sobie poprzeczkę i dodawać kolejne elementy, jak choćby bieganie czy tabatę itd. Pamiętaj, aby treningi o wysokiej intensywności wykonywać od 3 do 4 razy tygodniowo (od 45 do 60 minut). W dni nietreningowe warto odpocząć - można wybrać się na pływalnię lub spacer z rodziną itp.